اثرپارامترهای سرعت هوادهی، دما، سرعت همزن و ph بر تولید پلی ساکاریدهای میکروبی

بیوپلیمر ازنظر بیوشیمی دان ها عبارت است از ماکرو مولکول های بیولوژی که از تعداد زیادی زیر واحد کوچک و شبیه به هم که بااتصال کووالانسی به هم متصل شده اند و یک زنجیره طولانی را ایجاد می کنند، ساخته شده اند. با توجه به این که بیوپلیمرها از موجودات زنده از قبیل گیاهان، جانداران و میکروارگانیسم ها به طور طبیعی تولید می شوند و ازلحاظ زیست محیطی نیز تجزیه پذیر هستند، بسیار مناسب می باشند. انواع بیوپلیمرها شامل اسیدهای نوکلوئیک، پروتئین ها ، پلی ساکاریدها، پلی هیدروکسی آلکانوات، پلی فنول، پلی فسفات و پلی سولفات ها هستند .به منظور استفاده از بیوپلیمرها در صنایع نیاز به تجاری کردن فرآیند تولید و همچنین بهینه کردن تولید آن ها است با توجه به مطالعات انجام شده در خصوص بهینه سازی شرایط تولید بیوپلیمر مشخص شده است علاوه بر تأثیر عوامل تغذیه ای مهم در فرآیند تولید بیوپلیمرها از قبیل منابع کربن، نیتروژن ، فسفر، گوگرد و... عوامل فیزیکی و غیر تغذیه ای نیز در فرآیند تولید بیوپلیمرها بسیار مؤثر می باشند. در این مطالعه به بررسی پارامترهایی نظیر شدت هوادهی، دور همزدن، دما و ph در تولید بهینه پلی ساکارید های میکروبی که یکی از مهم ترین و پرکاربردترین بیوپلیمرها هستند، پرداخته شده است. با توجه به نتایج، در اکثر منابع بررسی شده مقادیر مناسب برای شدت هوادهی، دور همزدن، دما و ph به ترتیب vvm 3-0.5، rpm800-200 ، c °32-27 ، 8-5 در نظر گرفته شده ، که بهینه مقدار پلی ساکارید تولید خواهد شد.